Mesela yayıncı, eleştirmen, içerik üretici, yazılımcı, animasyon sanatçısı, grafiker, web tasarımcısı, uygulama tasarımcısı olabiliyorlar. Uzaktan eğitimle gitar, keman, piyano ve bu gibi müzik aletlerini çalmayı öğrenebiliyorlar.
Tabi bu öğrenme sürecini gerçekleştiren öğrenci sayısı şuan az ama bu dönüşüm kaçınılmaz olarak gerçekleşiyor ve herkes nasibini alacak. Çünkü dijitalleşme tek başına bir beceri üzerinde 30 yıl çalışıp emekli olunup, emeklilik ikramiyesiyle Ayvalık'a yerleşmeyi kapsamayacağa benziyor. Çünkü ekonomi de değişiyor. Yakın gelecekte herkes üretici olacak. Herkes kaynak olacak. Bu nedenle herkesin kendi kitlesi olacak. İşte bu noktada insanların problem çözme becerilerine yatırım yapmaları gerekiyor.
Gelelim bizim dersimize.
Bizler yani Beden Eğitimi ve Spor öğretmenleri, uzaktan eğitim sürecinde içerikler üretmeye devam ettik. Kimi öğretmenler spor kültürüne odaklanırken, kimileri egzersizlere yoğunlaştılar. Bazıları ürettiği içeriklerle öğrencilerine ulaştı bazıları da doğrudan kamera karşısında kendisini birincil kaynak yaparak derslerini işledi.
Bizim dersimizin de bu dijital dönüşüme katılması gerektiğini düşünüyorum. Ama nasıl?
Yeni nesil, ekran nesli olarak da adlandırılıyor. Bizlerin görevi çocukları ve gençleri ekran karşısından uzaklaştırıp fiziksel hareketliliği artırmak. Fakat bunu dijital dünyayı kötüleyerek yapmamız mümkün değil... Yani bir gence "Yav bırah şu telefonu kalk biraz koş yürü! Eskiden biz sokakta oynamaktan eve girmezdik." demenin hiçbir anlamı yok. Böyle bir cümlenin yeni nesilde karşılığı bile yok. Çünkü sokak kavramı artık bitti ve Ceza'nın da dediği gibi "Doğduğum yerde kalmadı çocuklara hiç arsa..."
Peki bizler bu ekran nesline nasıl ulaşacağız?
Ürettiğimiz içeriklerle tabiki!
Şu bir gerçek ki spor moda olmaya başladı. İnsanlar sağlıklı olmak ve görünmek için yoğun çaba harcıyorlar. Eğer biz öğretmenler onların ekranlarında önemli insanlar olursak, onları doğru şekilde yönlendirebiliriz.
